Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Duo Reges: constructio interrete. Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?

Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit?
Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.
Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas;

Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Nunc de hominis summo bono quaeritur; Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Quam multa vitiosa! summum enim bonum et malum vagiens puer utra voluptate diiudicabit, stante an movente? Aufert enim sensus actionemque tollit omnem.

Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.

Hi autem ponunt illi quidem prima naturae, sed ea seiungunt
a finibus et a summa bonorum;

Utrum enim sit voluptas in iis rebus, quas primas secundum
naturam esse diximus, necne sit ad id, quod agimus, nihil
interest.

Et quae per vim oblatum stuprum volontaria morte lueret inventa est et qui interficeret filiam, ne stupraretur.

Equidem e Cn.: Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.
Bork: Primum divisit ineleganter;
Tuum credibile?: Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;
Poterat autem inpune;: Maximus dolor, inquit, brevis est.
Quibus ego vehementer assentior.: Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;
Tuum credibile?: Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;

Cur iustitia laudatur?

Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Contineo me ab exemplis. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.